همه شب با دلم کسی می گفت

سخت آشفته ای ز دیدارش

صبحدم با ستارگان سپید

می رود،می رود،نگهدارش

من به بوی تو رفته از دنیا

بی خبر از فریب فردا ها

روی دیده های نازکم می ریخت

چشمان تو چون غبار طلا

تنم از حس دستهای تو داغ

گیسویم در تنفس تور ها

می شکفتم ز عشق و می گفتم

هر که دلداده شد به دلدارش

ننشیند به قصد آزارش

برود چشم من به دنبالش

آه اکنون تو رفته ای و غروب

سایه می گسترد به سینه راه

نرم نرمک خدای تیره ی غم

می نهد پا به معبد نگهم

می نویسد به روی هر دیوار

آیه هایی همه سیاه سیاه

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: